To był układ. Wiedziałam, że muszę osiągnąć wagę 43 kilogramów i dopiero wtedy zostanę wypisana ze szpitala. Za każdy kilogram byłam nagradzana i karana za spadek wagi (nie mogłam dzwonić do domu, oglądać telewizji itp.). Na początku walczyłam z nimi, bo lęki, jakie odczuwałam wraz z pojawieniem się każdego kilograma strącały mnie na dno rozpaczy i prawie odbierały rozum. Zdarzało się, że lekarze kazali mnie przypinać pasami do łóżka po posiłkach, bo biegłam do toalety i prowokowałam wymioty. W końcu jednak poddałam się i zaczęłam współpracować. Powoli wracałam do życia, znów nauczyłam się uśmiechać. Potem był jeszcze dwumiesięczny pobyt na Oddziale Nerwic, gdzie poznałam źródło swojej anoreksji i zrozumiałam, dlaczego boję się jeść. Teraz stawiam pierwsze kroki bez anoreksji. Jest trudno. Nadal pozostaję pod opieką specjalistów. Jestem wdzięczna rodzicom za to, ze mieli dość odwagi i siły, aby zdecydować się na oddanie mnie do szpitala. Pobyt tam do końca życia będę wspominać jak koszmar, ale dzięki temu wróciłam do życia.
Zaburzenia odżywiania forum, objawy, przyczyny, powikłania, anoreksja i bulimia, definicja » Forum » Zaburzenia odżywiania leczenie » źródło swojej anoreksji i zrozumiałam, dlaczego boję się jeść
Similar topics
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach
|
|